Vanochtend hing het clubhuis vol met carnavalversiering. Na het ontbijt kwam een oude man aangelopen. Hij droeg een mantel, had een lange baard en hij had een glazen bol bij zich. De man stelde zich voor als Vadertje Tijd. De bol van Vadertje Tijd is sinds gisteren helemaal op hol geslagen. Vadertje Tijd heeft onze hulp gevraagd om de bol te repareren, maar daarvoor moeten we precies weten wat er mankeert aan de glazen bol. Daarnaast heeft Vadertje Tijd gevraagd of wij zijn kleinzoon Tim, die gisteren bij ons op bezoek was, goed in de gaten willen houden. Tim leek nogal van slag doordat het gisteren Dierendag was en vandaag ineens Carnaval. We hebben afgesproken om Vadertje Tijd te helpen en in ruil hebben we een mooie kampvlag gekregen.
Na het opstellen en het hijsen van de kampvlag hebben we een groot spel in het bos gespeeld. Ieder nest kreeg een oude kar die moest worden omgetoverd tot praalwagen. Het thema van de Carnavalsoptocht was striphelden, dus de teams konden punten verdienen door stripfiguren te ‘knutselen’ voor op hun praalwagen. De materialen die ze hiervoor nodig hadden, konden ze tegen inwisseling van geldkaarten krijgen bij de verschillende posten in het bos. Ondertussen moesten ze nog zorgen om niet getikt te worden door de gemaskerde bende.
Terug op het clubhuis hebben we lekker tosti’s gegeten. Na de lunch en het buikboggelen hebben we maskers geknutseld, speciaal voor Carnaval natuurlijk. Daarna zijn we weer teruggegaan naar het bos om hout te sprokkelen voor het kampvuur van vanavond.
Deze avond stonden er heerlijke wraps op het menu. Bij het corvee heeft nest blauw (Twan, Damian V., Kayleigh en Tijmen) met zoveel plezier de afwas gedaan, dat dit volgens Damian het hoogtepunt van de dag was (echt waar)! Vervolgens zijn we gezillig rond ons kampvuur gekropen en hebben we echte scoutingliedjes gezongen. Bij de grote naar-bed-quiz viel het ineens op dat alleen de gidsen en helpers nog over waren. En dat betekent ... tijd voor de dropping! Geblindoekt werden de oudste welpen samen met Chil en Akela afgezet om daarna zelf de route terug te bepalen. Het schijnt dat de tocht zo lang was, dat Bram 9 jaar was toen we vertrokken en bij terugkomst 10 (gelukkig nog net op tijd om zachtjes met de gidsen, helpers en leiding voor hem te zingen). Misschien heeft dat wel iets te maken met het programma van maandag...
(beweeg met je muis over de foto, om de diashow tijdelijk te pauzeren)
Reacties
Heel veel plezier allemaal